Onze fortgidsen vertellen je meer over hun lievelingswerk. 'De kunstenaar wil dat het normaal wordt om die vorm te zien, want veel mensen herkennen hem niet.'
Niemand weet meer over kunstinstallaties op Fort Ruigenhoek dan onze gidsen. Zij staan de hele dag naast de kunstwerken, gaan er met bezoekers over in gesprek, beantwoorden vragen en geven achtergrondinformatie. Wij vroegen drie gidsen om ons wat meer te vertellen over hun favoriete werk.
‘Ik vond het werk in het begin niet meteen aansprekend, maar toen hoorde ik er meer over. Tim heeft allerlei afval en willekeurige objecten verzameld en daar iets nieuws mee gemaakt. De stukjes passen zo precies in elkaar dat ze niet gelijmd of geschroefd hoeven te worden. Ik vind het tof dat hij met allemaal losse dingen iets maakt wat eerder niet bestond en dat dingen die niet bij elkaar horen zo goed samen blijken te gaan.
Het is een Samurai en ik vind het leuk dat je er allerlei verhalen bij kan verzinnen. Ik vraag me af waar hij heen is geweest, waar hij de kist naast hem voor nodig heeft en waar hij zo naartoe gaat. Je kan het zelf invullen. Het is gaaf dat hij zo majestueus op de heuvel staat en over het hele terrein uitkijkt, alsof hij zijn koninkrijk aan het observeren is.’
‘Nicolas heeft twee felblauwe speeltoestellen gemaakt in de vorm van clitorissen. Hij wil dat het normaal wordt om die vorm te zien, want veel mensen herkennen hem niet, terwijl iedereen weet hoe je een piemel tekent. Het valt, ook door de kleur, echt op in het landschap. Ik kreeg veel vragen van volwassenen die zich afvroegen wat het was. Ook vragen kinderen die aan het spelen zijn steeds aan hun ouders wat het is. De ouders draaien er vaak omheen. Ik zou het mooi vinden als ze gewoon antwoorden zonder vaag of lacherig te doen, zodat kinderen leren dat het normaal is, en niet iets om ongemakkelijk over te doen.
Los van de betekenis is het ook gewoon een heel leuk werk! De laatste keer dat ik op een wipwap stapte, was ik te zwaar en viel ik op de grond. Ik dacht dat mijn wipwaptijd voorbij was, maar deze is ook voor volwassenen.’
‘Je stapt eerst een donkere kelder binnen en ziet dan het kunstwerk staan. Het is daar koel en donker, en het werk is juist kleurrijk en wordt fel verlicht. De omgeving valt weg, dus je kunt je helemaal op de ronddraaiende vormen focussen. Door het ritme en de regelmaat kom ik in een trance als ik ernaar kijk, ik voel me rustig. Ik zou het werk in de winter wel af en toe uit de kast willen halen om me op te vrolijken, net zoals andere mensen een lichtlamp hebben.
Voor Vakki drukken de vormen haar emoties uit, die haar soms in een keer allemaal tegelijk overweldigen. Soms ervaar je allerlei emoties en kun je die niet meteen benoemen of uitdrukken. Ik vind het dus ook mooi dat ze in het werk van Vakki worden weergegeven als vormen en kleuren. Ze geeft weer hoe ze het ervaart, zonder het te duiden en toch is het herkenbaar.’
Je ziet alle kunstinstallaties t/m 10 juli in ons festivalhart op Fort Ruigenhoek. De toegang is gratis!
Met jouw bijdrage houden we Tweetakt toegankelijk voor iedereen.