De menselijke omgang met de wilde natuur staat vaak centraal in het beeldende werk van Catinka Kersten. In opdracht van Tweetakt heeft ze in 2018 de zachte sculptuur Drie olifanten gemaakt. Op ware grootte vervaardigde ze drie Aziatische olifanten van stof, die ze neerlegde op de vloer van een bunkerruimte. Kinderen konden de dieren knuffelen, erop liggen en erop springen. De vulling van de dieren dikte daardoor in, waardoor de olifanten langzamerhand werden geplet onder de dierenliefde van de kinderen.

Dit jaar richt ze de blik op haar eigen soort en zijn het mensfiguren waarmee ze een betonnen bouwwerk maakt. Sterker nog: ze stond zélf model voor deze mensfiguren. Gefascineerd door architectuur, ontdekte Kersten de vergane glorie van de ornamentiek, oftewel de leer van versierselen aan gebouwen. Een ornament vertelde je vroeger vaak de functie van een gebouw, maar gaandeweg werden ornamenten alleen maar geplaatst om een gebouw te versieren of om het er historisch en waardevol uit te laten zien.

Kersten ging de uitdaging aan een sculptuur te maken die volledig bestaat uit ornamenten die allemaal een betekenis hebben. Maar waar begin je, in een tijd waar zoveel aan de hand is? De elegantie van de muzen van weleer is in deze hedendaagse tempel ver te zoeken. Hopelijk denkt de nieuwe generatie beter na over hoe ze met de wereld omgaan.